Diario de byzatandgan, 13 ene. 21

Selamm hiçbir zaman Before-After yapacağımı asla düşünmezdim bu çok garipppp. Ehm neyse soldaki fotoğrafta yaklaşık 90 kilolarda olan lise son öğrencisiyim. Tüm lise hatta tüm hayatı obez geçmiş biri olarak yaşamadığım kıyafet sorunumda yoktu. İstediğimi giyememekten giydiğimi beğenmemekten isyan etmekten bunalır hale gelmiştim. Ama nedendir bilinmez kilolu olmaktan nefret etmeme rağmen hiçbir çaba göstermeden yılları geçirip gitmişim. Neyse sonra bir gün izlediğim moda programında kadının kötü kombinini eleştirirken buldum kendimi. Dedim ki sesli bir şekilde ben olsam daha iyi giyinirdim bu ne böyle. Patt sonra bir şimşek çaktı ve ampül avuçlarıma düştü. Sonra tekrar dedim. Ben bunu giyemem ki. O an kendimi o kadar eksik hissettim ki. Sanki asla düzelmeyecek bir özelliğe sahipmişim gibi. O an işte tam o an kafamda değişme düşüncesi yankılandı. Çünkü biliyordum artık nereye kadar devam edecek bu mutsuzluk. Kendimi sevmediğim her gün daha çok düşmanım mı olacağım. Hep kilo verince adlı sözlerim havada mı kalacak falan filan düşüncelerine daldım ve başladım. Yıllar sürdü. Kimi zaman bıraktım kimi zaman çok katı diyetler yaptım. Bir sürü uğraşlar derken şuan daha çok mutluyum hedefime gidem yol daha kısa. O hayal kuran kız değilim başlamış devam eden insan haline geldim. En önemlisi de artık bir kız bir kadın olarak hissediyorum.Lütfen buraya kadar okuduysanız ve yorulduysanız size şunu söylemek isterim. Bizim tercihimizle değişecek her şey için çok şanslıyız. Ve lütfen devam etmeyi unutmayın. Benim hala uzun bir yolum var ama yürüdüğüm en güzel yol bu. Kendi öz saygımı güvenimi kazanmak için ilerlemeye devam ediyorum. Kendinize iyi bakın.